در این تحقیق پوشش لیپوزوم بر پایه فسفاتیدیل اتانول آمین ( با روش بنگهام) و هیدروژل بر پایه ثعلب، با هدف بررسی ماندگاری داروی آلیسین تولید و بارگذاری شدند. ساختار لیپوزوم وهیدروژل با FT-IR و SEM بررسی شدند. با در نظر گرفتن متغیرهای نسبت فسفاتیدیل اتانول آمین به کلسترول، نسبت حلال فاز آلی به حلال فاز آبی و زمان تشکیل لیپوزوم، یک مدل جهت پیش بینی بازده کپسوله سازی آلیسین در لیپوزوم ارائه شد. شرایط بهینه میزان فسفاتیدیل اتانول آمین به کلسترول 8:1، نسبت فاز آلی- فازآبی 1 :8/4 و زمان تشکیل min158 با استفاده از روش سطح پاسخ و نرم افزار دیزاین اکسپرت 12 پیش بینی شد که منجر به بازده 99/98 % می شود. برای پوشش هیدروژل با پایه ثعلب مقدار بیشینه کپسوله سازی 98/74% در زمان تشکیل min140، میزان آکریلیک اسید ml3 و میزان N،N’ - متیلن بیس آکریل آمید g01/0 بدست آمد. روند رهایش آلیسین از پوشش لیپوزوم و هیدروژل نشان داد که هردو پوشش می توانند کاربری مناسبی برای انتقال دارو در شرایط محیطی با pH حدود 7.4 داشته باشند. بررسی سینتیک انتشار آلیسین از لیپوزوم و هیدروژل براساس مدل های واکنش درجه اول، مدل هیگوچی و معادله هیکسون-کراول و مدل ویبول نشان داد که رفتار رهایش آلیسین از این دو پوشش به مدل ویبول نزدیکتر است.

روغنهای گیاهی دارای مقادیر کمی فسفاتید یا فسفولیپید میباشند. مقدار این ماده در روغن سویا نسبت به سایر روغنها بیشتر بوده و ممکن است حتی به 4 درصد برسد. در فرآیند تولید صنعتی روغنها، فسفاتیدها به منزله ماده زیان آور عمل کرده و وجود آنها در روغنی که برای مصرف به بازار عرضه میشود نیز مساله ساز است. اما چنانچه این ماده به شکل مناسبی در طی فرآیند تولید روغن جدا شود، دارای کاربردهای ارزشمندی نظیر ایفای نقش امولسیفایری در بسیاری از مواد و سیستمهای غذایی میباشد. این ماده متداولا لسیتین سویا نامیده میشود. از نظر دستیابی به اطلاعات وسیعتر، این بررسی در مورد 5 واریته سویا (واریته های سحر، سیمس، ویلیامز، هیل و گرگان 3) به عمل آمده است. هگزان به عنوان حلال روغنکشی برای استخراج فسفولیپیدها مناسب نیست زیرا فسفولیپیدها ماهیت قطبی دارند از این رو بهترین حلال مخلوط کلروفرم و متانول است که به دلیل هزینه بالا در کارخانجات عملا مورد استفاده قرار نمیگیرد، لذا از حلال مورد استفاده فعلی کارخانجات که نوعی هگزان با پلاریته بیشتر و هزینه کمتر است برای این تحقیق استفاده شد، با این حلال، بازده استخراج فسفولیپیدها تا 1.72 درصد افزایش یافت که در خور توجه است. نظر به این که ترکیب ساختمانی فسفاتیدها میتواند در امر جداسازی از روغن و ویژگیهای کاربردی آنها موثر باشد، مقدار هر یک از فسفاتیدها (شامل فسفاتیدیل کولین، فسفاتیدیل اتانول آمین، فسفاتیدیل اینوزیتول و فسفاتیدیک اسید) تعیین گردید. نتایج نشان داد که از این حیث به لحاظ آماری بین واریته های مختلف اختلاف معناداری وجود دارد (p<0.05). همچنین نتایج ترکیب اسیدهای چرب فسفاتیدها نشان داد که تفاوت نسبتا کمی میان واریته های مختلف وجود دارد. نتایج آزمون های دیگر نظیر عدد اسیدی، عدد پراکسید، مواد نامحلول در استن، مواد نامحلول در هگزان و عدد گاردنر نیز نشان داد که بین واریته های مختلف اختلاف معناداری وجود دارد (p<0.05).

مقدمه: روغنهای گیاهی دارای مقادیر کمی فسفاتید یا فسفولیپید می باشند. مقدار این ماده در روغن سویا نسبت به سایر روغن ها بیشتر بوده و ممکن است حتی به 4.5 درصد برسد. در فرآیند تولید صنعتی روغن ها، فسفاتیدها به منزله ماده زیان آور عمل کرده و وجود آنها در روغنی که برای مصرف به بازار عرضه می شود نیز مساله ساز است. این در حالی است که اگر این اجزاء به شکل مناسبی در طی فرایند تولید روغن جدا شوند، دارای کاربردهای ارزشمندی نظیر ایفای نقش امولسیفایری در بسیاری از محصولات و سیستم های غذایی می باشد. در حال حاضر کارخانجات محدودی در ایران پس از استخراج روغن از سویا، فسفاتیدهای آن را جدا و به نام لسیتین به بازار عرضه می کنند. در این مقاله روش کروماتوگرافی لایه نازک دوبعدی به عنوان روش دقیق و معتبر برای شناسایی و اندازه گیری فسفاتیدهای استخراجی از دانه های روغنی 5 واریته مختلف سویا مورد بررسی قرار گرفت.مواد و روش ها: به منظور ارزیابی میزان فسفاتیدها در روغن های سویای تولید شده در ایران، در این تحقیق 5 واریته مختلف سویا (واریته های سحر، سیمس، ویلیامز، هیل و گرگان 3) مورد بررسی قرار گرفتند. فسفاتیدهای هر واریته توسط کروماتوگرافی لایه نازک دو بعدی جدا شدند و مقادیر آنها با استفاده از اسپکترومتری ماوراء بنفش بر پایه چهار فسفاتید اصلی سویا شامل فسفاتیدیل کولین، فسفاتیدیل اتانل آمین، فسفاتیدیل اینوزیتول و فسفاتیدیک اسید محاسبه گردید.یافته ها: مقدار درصد کل فسفاتیدها در واریته های سحر 1.57%، هیل 1.61%، ویلیامز 1.72%، گرگان 1.53% و سیمس 1.71% بود.نتیجه گیری: نتایج به دست آمده نشان می دهد که بالاترین مقدار فسفاتیدیل کولین و فسفاتیدیل اینوزیتول در واریته ویلیامز و بیشترین مقدار فسفاتیدیل اتانل آمین و فسفاتیدیک اسید به ترتیب در واریته های سیمس و سحر مشاهده شد.

وجود ترک در بتن مسلح و نفوذ عوامل خورنده احتمال وقوع خوردگی حفره یی در آرماتورها را شدیدا افزایش می دهد. استفاده از بازدارنده های خوردگی یکی از موثرترین روش ها برای کنترل این موضوع است. در این تحقیق، قدرت بازدارندگی و توانایی کنترل خوردگی حفره یی دو بازدارنده آلی- دی اتانول آمین (DEA) و تری اتانول آمین (TEA)- با کمک روش های الکتروشیمیایی مورد مطالعه قرار گرفته است. نتایج نشان می دهد که TEA در 0.4 درصد حجم و DEA در 0.2 درصد حجم به بهترین شرایط بازدارندگی خود می رسند. قدرت بازدارندگی کم تر، پایداری بیشتر لایه مضاعف و انحراف ضریب یکنواختی سطح از حالت ایده آل در مدل ارایه شده برای DEA نشان می دهد که این بازدارنده نمی تواند همانند TEA سطح را در برابر خوردگی حفره یی حفاظت کند.

مقدمه: فسفولیپیدها گروهی از ترکیبات سینرژیستی هستند که البته جزو آنتی اکسیدان های ممانعتی نیز طبقه بندی می شوند. هر چند این ترکیبات بخاطر اثرات تقویت کنندگی غالبا همراه با آنتی اکسیدان های اولیه به کار می روند اما از طریق مکانیسم های ویژه نظیر تخریب غیر رادیکالی پروکسیدها می توانند شدت واکنش های اتواکسیداسیون را کاهش دهند. هدف از این پژوهش ارزیابی خصوصیات آنتی اکسیدانی و پایداری حرارتی برخی انواع فسفولیپیدها در فراکسیون مایع چربی دنبه گوسفند می باشد.مواد و روش ها: در این پژوهش خصوصیات آنتی اکسیدانی و پایداری حرارتی برخی انواع فسفولیپیدها شامل فسفاتیدیل کولین، فسفاتیدیل اتانول آمین و اسید فسفاتیدیک خریداری شده از شرکت سیگما در محیط تالو اولئین در دماهای بالا، به روش رنسیمت مورد ارزیابی قرار گرفت. سپس پایداری حرارتی آنها از طریق تعیین ضریب استاندارد محاسبه گردید.یافته ها: آزمایشات انجام شده نشان داد که در میان 3 فسفاتید مورد آزمایش، اسید فسفاتیدیک فاقد خاصیت پایدارکنندگی بوده اما فسفاتیدیل کولین و فسفاتیدیل اتانول آمین اثرات آنتی اکسیدانی ضعیفی نشان می دهند.نتیجه گیری: خصوصیات آنتی اکسیدانی فسفاتیدیل کولین و فسفاتیدیل اتانول آمین در غلظتهای حدود 0.04 درصد حداکثر است و خارج از این محدوده کاهش می یابد. فعالیت آنتی اکسیدانی فسفاتیدیل اتانول آمین در دماهای پایین تر بیش از فسفاتیدیل کولین است اما با افزایش دما از فعالیت فسفاتیدیل اتانول آمین با شدت بیشتری کاسته می شود. به عبارت دیگر ضریب استاندارد فسفاتیدیل کولین بزرگتر از فسفاتیدیل اتانول آمین است.

چکیده: جهت بررسی اثرات سینرژیستی فسفولیپیدها، سه فسفولیپید مورد آزمایش شامل فسفاتیدیل کولین، فسفاتیدیل اتانول آمین و اسید فسفاتیدیک در سه غلظت 0.01، 0.04 و0.08  درصد (وزنی ـ حجمی) همراه با اسیدگالیک در غلظت 0.02 درصد در محیط تالو اولئین مورد استفاده قرار گرفتند و طول دوره ی القا به روش رنسیمت در دمای 150 اندازه گیری شد. نتایج به دست آمده، نشان داد در میان سه فسفولیپید مورد آزمایش، فسفاتیدیل اتانول آمین و فسفاتیدیل کولین، دارای خصوصیات آنتی اکسیدانی ضعیفی هستند اما اسید فسفاتیدیک فاقد خصوصیات آنتی اکسیدانی می باشد. فسفاتیدیل کولین و اسید فسفاتیدیک، فاقد اثرات سینرژیستی بوده و حتی به عنوان پروکسیدان یا آنتاگونیست عمل کرده، موجب کاهش فعالیت آنتی اکسیدانی اسیدگالیک می شوند اما فسفاتیدیل اتانول آمین دارای اثرات سینرژیستی مناسبی به خصوص در غلظت های بیش از 0.08 درصد در محیط تالو اولئین می باشد.

با توجه به اهمیت تولید اتانول آمین و کاربردهای فراوان آن، فرایند تولید اتانول آمین از فرایندهای مهم در صنعت می باشد. در این تحقیق، واحد تولید اتانول آمین شبیه سازی و بهینه سازی شده است و به علت در دست نبودن رابطه سینتیکی دقیق، ابتدا با استفاده از داده های موجود در SRI و روش حداقل خطا روابطی سینتیکی برای سرعت واکنش ها به دست آمده است. با استفاده از این روابط و به کمک نرم افزار شبیه سازی Hysys واحد تولید اتانول آمین شبیه سازی شده و نتایج شبیه سازی با داده های صنعتی موجود در اطلاعات SRI مطابقت داشته است. در نهایت با استفاده از تکنیک GS بهینه سازی واحد انجام شده است.نسبت مولی آمونیاک به اتیلن اکساید، دمای راکتور و جزء مولی آب به عنوان متغیر های بهینه سازی انتخاب شده اند. با استفاده از تابع اقتصادی به عنوان تابع هدف، نسبت مولی 5 به 1 آمونیاک به اتیلن اکساید، دمای 85oCبرای راکتور و شدت جریان مولی آب،(kgmol/hr) 52.92، به عنوان شرایط عملیاتی بهینه به دست آمده است.